Kręgosłup lędźwiowy łączy odcinek piersiowy z kością krzyżową, charakteryzuje się dużą ruchomością i posiada 5 kręgów. Niezależnie od trybu życia człowieka, ta część grzbietu codziennie poddawana jest dość dużym obciążeniom. Z tego powodu osteochondroza lędźwiowa jest uważana za bardzo powszechną patologię, w której dochodzi do deformacji dysków między kręgami. W przypadku braku odpowiedniego leczenia mogą rozwinąć się niebezpieczne komplikacje.
Typowe objawy osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa
Pierwszym i głównym objawem powstawania choroby jest stały ostry ból w okolicy lędźwiowej. Ból może pojawić się nagle. Plecy tracą elastyczność, trudno jest wykonywać skręty lub pochylenia. W niektórych sytuacjach ból może rozprzestrzenić się na kończyny dolne lub pośladki.
Wyróżnia się następujące główne objawy choroby:
- bolesność wzrasta przy najmniejszej aktywności fizycznej, przy kaszlu lub kichaniu;
- upośledzona ruchliwość strefy lędźwiowej po długim pobycie w jednej pozycji;
- stałe napięcie mięśni pleców;
- ból pleców;
- mrowienie i mrowienie, chłód w kończynach dolnych;
- zaburzenia czucia w udach, pośladkach, a czasem w stopie;
- zaburzone pocenie się;
- skurcz tętnic stóp, puls może zniknąć;
- w miejscach bolesnych, łuszczeniu, a także przesuszeniu skóry, możliwa jest utrata wrażliwości.
Bardzo często pacjent cierpiący na osteochondrozę lędźwiową ma drażliwość i ogólne zmęczenie. Osobie trudno jest znaleźć wygodną pozycję do relaksu w łóżku, w wyniku czego sen pacjenta jest zaburzony. Ponadto przy tej patologii może dojść do naruszenia funkcji narządów układu moczowo-płciowego.
Leczenie osteochondrozy lędźwiowej
Leczenie choroby za pomocą leków jest przepisywane:
- złagodzić ból;
- rozluźnić napięte mięśnie;
- złagodzić stany zapalne w zakończeniach nerwowych;
- w celu poprawy metabolizmu w tkankach;
- przywrócić uszkodzoną tkankę chrzęstną;
- do normalizacji przepływu krwi.
Wszystkie powyższe zadania rozwiązuje indywidualnie dobrany przez lekarza schemat leczenia.
W leczeniu choroby przepisywane są następujące leki w postaci tabletek:
- w celu złagodzenia bólu stosuje się środki przeciwbólowe o szybkim działaniu - Analgin. Należy pamiętać, że w ostrym przebiegu osteochondrozy leki te charakteryzują się krótkotrwałym działaniem;
- aby złagodzić ból i zmniejszyć stan zapalny, stosuj niesteroidowe leki przeciwzapalne;
- chondroprotektory służą do ochrony tkanki chrzęstnej przed dalszym zniszczeniem;
- również, aby poprawić stan pacjenta, zaleca się przyjmowanie w postaci tabletek witamin, immunomodulatorów.
Farmakoterapia polega na stosowaniu kremów, maści i żeli. Wszystkie leki do stosowania miejscowego można podzielić na następujące grupy:
- leki zawierające leki przeciwbólowe lub przeciwzapalne leki niesteroidowe. Ta grupa ma działanie przeciwbólowe;
- leki złożone. Leki te przyczyniają się do naprawy tkanek, mają działanie przeciwzapalne, a także wchłanialne. Charakteryzują się działaniem przeciwbólowym i trombolitycznym;
- leki, które mają działanie przeciwbólowe, a także miejscowo drażniące. Rozszerzają naczynia krwionośne, zwiększają przepływ krwi do dotkniętego obszaru, normalizują procesy metaboliczne;
- chondroprotektory w postaci środków miejscowych;
- środki homeopatyczne charakteryzują się działaniem przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym. Działają przeciwbólowo i regenerująco.
Ponadto dobre działanie wykazują balsamy do masażu, które mają działanie udrażniające i przeciwzapalne. Leki te charakteryzują się działaniem przeciwbólowym.
Nie powinniśmy zapominać o takiej metodzie terapii lekowej w leczeniu osteochondrozy lędźwiowej jak zastrzyki. Zastrzyki pomagają w krótkim czasie wprowadzić lek do organizmu. Za skuteczne uważa się blokady kręgosłupa - wprowadzenie środka znieczulającego w miejsca dotkniętych korzeni nerwowych. Dzięki tej metodzie osiąga się szybką ulgę w bólu.
Blokady są przepisywane w celu pilnego złagodzenia bólu, zmniejszenia skurczów, napięcia i napięcia mięśni oraz pozytywnego wpływu na proces zapalny.
Oprócz blokad, w przypadku osteochondrozy lędźwiowej, przepisywane są również zwykłe zastrzyki do podawania domięśniowego lub dożylnego.
Aby złagodzić patologie psychoneurologiczne, można stosować środki uspokajające, przeciwdrgawkowe i przeciwdepresyjne.
Z objawami radikulopatii lekarz przepisuje leki moczopędne, a przy paraliżu - przyjmowanie leków antycholinesterazowych.
Przemysł farmaceutyczny produkuje dużą liczbę leków zwalczających chorobę, których przyjmowanie może przepisać tylko lekarz.
Leczenie z fizjoterapią osteochondrozy lędźwiowej
Dla skuteczności terapii osteochondrozy lędźwiowej leczenie farmakologiczne należy uzupełnić fizjoterapią:
- Elektroterapia jest uważana za jedną z najczęstszych metod łagodzenia bólu w stanach zapalnych mięśni. Procedura wykorzystuje prąd o małej mocy. Przebieg leczenia - 6 zabiegów;
- laseroterapia pozwala usunąć stany zapalne, poprawia mikrokrążenie. Na dotknięty obszar wpływają fale elektromagnetyczne i cząstki kwantowe. Głęboko wnikając w tkanki wiązka podczerwieni stymuluje procesy metaboliczne, aktywuje odbudowę tkanki chrzęstnej;
- terapia detensorowa. Istotą metody jest wydłużenie kręgosłupa pod własnym ciężarem. Używany jest specjalny materac. Metoda pozwala na normalizację napięcia mięśniowego;
- terapia falą uderzeniową może złagodzić ból i złagodzić obrzęk. Istotą metody jest oddziaływanie stałych lub zmiennych pól magnetycznych o różnych częstotliwościach;
- terapia ultradźwiękowa pomaga złagodzić stany zapalne i ból. Fale ultradźwiękowe, działając punktowo na dotknięte obszary, aktywują procesy metaboliczne.
Ponadto można zastosować promieniowanie ultrafioletowe i terapię wibracyjną na masażerach wibracyjnych.
Osteochondroza lędźwiowa jest uważana za dość powszechną chorobę. Przy przedwczesnym leczeniu patologia może powodować niebezpieczne komplikacje. Kompleksowa terapia osteochondrozy zwykle eliminuje nieprzyjemne objawy choroby i przywraca pacjenta do codziennego życia.